Hubbard glacier, AK
Hubbard glacier, Alaska, glijdt in de richting van Gilbert Point op 20 mei 2002. De gletsjer ligt dicht bij de afsluiting van het Russell Fjord aan de top en van de Disenchantment Bay aan de onderkant. De langste bron voor de Hubbard Gletsjer ontspringt 122 kilometer (76 mi) van zijn snuit en ligt op ongeveer 61°00′N 140°09′W, ongeveer 8 kilometer (5 mi) ten westen van Mount Walsh met een hoogte van ongeveer 11.000 voet (3.400 m). Een kortere zijgletsjer begint op de meest oostelijke top van de bergrug van Logan op ongeveer 5.600 meter hoogte bij ongeveer 60°35′0″N 140°22′40″W. Voordat het de zee bereikt, wordt Hubbard vervoegd door de Valerie gletsjer in het westen, die door middel van voorwaartse schommelingen van zijn eigen ijs, heeft bijgedragen aan de opmars van de ijsstroom die volgens deskundigen uiteindelijk de Russell Fjord van Disenchantment Bay wateren zal afdammen. De ijsmarge van de Hubbard gletsjer is een eeuw lang blijven toenemen. In mei 1986 schoot de Hubbard gletsjer naar voren, waardoor de afvoer van de Russell Fjord werd geblokkeerd en er een "Russell-meer" ontstond. Die hele zomer vulde het nieuwe meer zich met afvloeiing; het waterpeil steeg met 25 meter en de afname van het zoutgehalte bedreigde het zeeleven.[1] Rond middernacht op 8 oktober begon de stuwdam te bezwijken. In de volgende 24 uur stroomde naar schatting 5,3 kubieke kilometer (1,3 cu mi) water door de kloof, en de fjord werd weer op zijn vorige niveau met de oceaan verbonden. Dit was de op een na grootste gletsjermeeruitbarsting (GLOF) in de geschiedenis, en had het equivalent van ongeveer 35 Niagara Falls. In het voorjaar van 2002 naderde de gletsjer opnieuw Bert Point. Hij duwde een eindmorene voor zich uit en sloot de opening weer af in juli. Op 14 augustus spoelde de eindmorene weg nadat de regen het waterniveau achter de gevormde dam had verhoogd tot 18 m boven de zeespiegel.[2] De fjord kon weer worden afgedamd, en misschien wel voorgoed. Als dit gebeurt, zou de fjord zijn zuidelijke oevers kunnen overstromen en in plaats daarvan door de Situk rivier kunnen afvloeien, waardoor het leefgebied van de forellen en een lokale luchthaven wordt bedreigd. Het duurt ongeveer 400 jaar voordat het ijs de lengte van de gletsjer doorkruist, wat betekent dat het ijs aan de voet van de gletsjer ongeveer 400 jaar oud is. De gletsjer kalft routinematig af met ijsschotsen ter grootte van een gebouw van tien verdiepingen. Waar de gletsjer de baai ontmoet, ligt het meeste ijs onder de waterlijn, en pas afgekalfde ijsbergen kunnen vrij dramatisch omhoog schieten, zodat schepen afstand moeten houden van de rand van de gletsjer in Disenchantment Bay.